Από το «όνειρο» στην… ιστορία

Μετά από σχεδόν έξι χρόνια συνεργασίας, χωρίζουν οι δρόμοι. Απλό στην ποδοσφαιρική γλώσσα, αλλά πολύπλοκο στην κατανόηση των λόγων που οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση. Πόσω μάλλον όταν Γιοβάνοβιτς και ΑΠΟΕΛ χωρίζουν φορώντας το στέμμα του πρωταθλητή. Η πολυπλοκότητα έγκειται, βεβαίως, στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο «διαζύγιο» δεν αφορά μιαν… απλή σχέση.
Ήταν μια σχέση που είχε ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια μιας επαγγελματικής συνεργασίας. Στην τελευταία του διάσκεψη ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ είχε αναφέρει τα εξής: «Ο ΑΠΟΕΛ είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Σαν προπονητής τα έζησα όλα. Και ήταν μόνο ωραίες στιγμές. Δεν μπορώ να δω αυτήν την ομάδα μόνο σαν επαγγελματίας προπονητής. Όλα παίζουν ρόλο, δεν μπορώ να τη δω σαν οποιαδήποτε άλλη που δούλεψα ή που θα δουλέψω».
Αυτή η δήλωση ήταν ουσιαστικά ο δικός του προάγγελος αποχώρησης. Το παζλ συμπληρώθηκε και ουσιαστικά επιβεβαίωσε έναν προαναγγελθέντα χωρισμό, ο οποίος προδιαγραφόταν και από τις κινήσεις εκατέρωθεν εδώ και τέσσερις περίπου μήνες.

Ιβάν: Έργα και ημέρες
Τα έργα και ημέρες του Γιοβάνοβιτς είναι εντυπωσιακά. Και πλέον, την ώρα του απολογισμού, μαρτυρούν ότι ο Σέρβος προπονητής αποτέλεσε ουσιαστικά έναν ποδοσφαιρικό «Μίδα». Έναν τεχνικό που στην καθοδήγησή του ο ΑΠΟΕΛ απέκτησε χρυσάφι και δόξα, που δεν θα μπορούσε ποτέ κανένας να φανταστεί ότι μπορούσε να πετύχει κυπριακή ποδοσφαιρική ομάδα. Και η προπονητική του αξία μεγάλωσε παράλληλα και με την αγωνιστική αξία της ομάδας. Ήρθε ως ένας τεχνικός που θα βοηθούσε τον ΑΠΟΕΛ να «σταθεί» στα πόδια του και να αντεπεξέλθει στο «σύνδρομο» κατωτερότητας που δημιουργούσε εκείνο τον καιρό η τεράστια επιτυχία της Ανόρθωσης να προκριθεί στους ομίλους. Και κατάφερε να οδηγήσει τον ΑΠΟΕΛ στην κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων, ενός κυπέλλου και τριών σούπερ καπ. Βεβαίως αυτές οι διακρίσεις δεν αποτέλεσαν το highlight του. Αυτό έμελλε να είναι πολύ πιο λαμπερό. Η πρώτη είσοδος στους ομίλους του Champions League το 2009-10 ήταν το τεστ ετοιμότητας γι' αυτό που χαρακτηρίστηκε, δύο χρόνια αργότερα, ως η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ. Και η φυσιογνωμία του Γιοβάνοβιτς ταξίδευε μαζί με τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών του σε κάθε γωνιά του πλανήτη, μετά το θαύμα της 7ης Μαρτίου του 2012. Η ανωτερότητα της συγκεκριμένης σχέσης, που χθες έλαβε και επίσημα τέλος, δεν ήταν όμως η λαμπερή αυτή επιτυχία. Ήταν αυτό που ακολούθησε μετά. Η χρονιά δηλαδή που έπρεπε οι «κραδασμοί» των «8» του Τσάμπιονς Λιγκ να απορροφηθούν και να κρατήσουν την ομάδα σε μια ομαλή μετάβαση. Και με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, φάνηκε εκ των πραγμάτων πως ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού.

Επόμενη μέρα, με κινητικότητα
Στις τάξεις της διοίκησης γνώριζαν πολύ καλά πως η απόφαση αποχώρησης του Γιοβάνοβιτς ήταν ειλημμένη. Έτσι είχαν ήδη κάνει μια προεργασία σε ό,τι αφορά πιθανούς προπονητές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον ΑΠΟΕΛ στην επόμενη μέρα. Ένας από αυτούς είναι και ο Ραν Μπεν Σιμόν. Ο Ισραηλινός διατηρεί συμβόλαιο με την ΑΕΚ και γι' αυτό οι γαλαζοκίτρινοι θα αναμένουν να δουν αν ο Ισραηλινός θα παραμείνει στον πάγκο της ομάδας της Λάρνακας. Αν ο Μπεν Σιμόν αποφασίσει να αλλάξει εργοδότη, τότε το «γαλαζοκίτρινο» ενδιαφέρον θα εκφραστεί και επίσημα. Σε ό,τι αφορά ποδοσφαιριστές, υπάρχει ενδιαφέρον για τον Καρλίτος, που το καλοκαίρι λήγει το συμβόλαιό του με την ΑΕΛ αλλά και με τον Άλεξ Ντα Σίλβα, που επίσης μένει ελεύθερος το καλοκαίρι. Και οι τρεις περιπτώσεις, όμως, δεν έχουν άμεση εξέλιξη, αφού οι αγωνιστικές υποχρεώσεις τρέχουν και επίσημες επαφές θα γίνουν μετά τα μέσα Μαΐου.